Toevallig las ik enkele artikels over de dodenherdenking in Nederland. Het is merkwaardig om te zien dat het bij onze buren zo nauw aan het hart ligt terwijl er in België bijna niets van in de media is te bespeuren. Daarom besloot ik om hier meer informatie over op te zoeken.

In het basisonderwijs was ik al gefascineerd door levensechte verhalen, zowel in boekvorm als op het witte doek. Ondanks mijn Turkse roots hebben mijn ouders mij steeds gemotiveerd om van jongs af aan zoveel mogelijk Nederlandstalige lectuur tot mij te nemen en thuis werd ook altijd naar de Vlaamse televisie gekeken om onze taalrijkdom te...

Hoewel ik misschien lang op het literaire competentieniveau 3 vertoefd heb, met herkenbare teksten die dicht bij mijn eigen leven staan, die me aan het denken zetten en me nieuwe horizonten doen verkennen, zoals het boek Blauwe plekken van Anke de Vries, kan ik mezelf vandaag herkennen in het profiel nummer 5 van Theo De Witte.